Een volle vlucht van Amsterdam naar Osaka. We vertrokken om 14:25. Toen we al in het vliegtuig zaten om 14:00, heb ik tijdens de presale nog snel kaartjes kunnen kopen voor Jay-Z & Beyonce in Atlanta van de zomer. Kaartjes in de pocket, ready for takeoff!
Ruim 10 uur later kwamen we aan in Osaka, 09:00 lokale tijd. De douane ging vlotjes, dus we stonden rond 11:00 al bij het hotel. Maar we mochten uiteraard de kamer nog niet op: om 15:00 inchecken is hier ook echt om 15:00 inchecken, zoals vrijwel standaard in Japan. Dus zijn we maar een beetje gaan rondlopen in de buurt.
Het is hier een graad of twintig, dus da's meteen een lekker vakantiegevoel. Peach Cola en Peach Fanta maakten het feest compleet (Fanta smaakte beter):
Tegen enen zijn we maar een beetje op een pleintje gaan hangen totdat we rond 14:00 allebei bijna in slaap vielen en toen zijn toch maar naar het hotel gegaan.
Na een paar uurtjes slaap zijn we richting Fugetsu gegaan, voor een portie Okonomiyaki:
Na het eten nog even bij Tokyo Hands gekeken. Een handmassageapparaat, waar je volgens het plaatje heel relaxt bij kon slapen, maar je in de praktijk blij was dat je hand er niet afgeknepen werd:
Tegen 19:00 waren we aardig kapot en hebben we het voor gezien gehouden.
Een regenachtige tweede dag in Osaka, dus we zijn mooi in de overdekte shopping arcade gebleven vanochtend. Sakura drankje van de Doutor:
Black Hole Flavored fried chicken van Lawson. Zolang de voorraad van 2,1 miljoen pakjes strekt. Maar ze zijn er al sinds 5 december, dus echt populair is het niet:
Een Space Invaders kast in een winkelcentrum:
's avonds zijn we naar de Korean BBQ geweest. Wagyu Beef:
Daarna nog even bij Dotonbori rondgelopen:
En tegen half negen richting het hotel gegaan.
De hele wijk hangt van restaurantjes aan elkaar:
Een garage op de hoek, met een lading Lamborghini's. Schijnbaar mocht je er geen foto's van maken. Geen idee waarom niet, misschien dat je de auto's ermee kwetst?
Vanochtend om drie uur wakker en daarna niet veel meer geslapen. Een paar passen buiten de deur op weg naar het ontbijt:
Ook goedemorgen! Tussen 8 en half negen kon je je hier bij Nike inschrijven voor een limited release. Maar om kwart voor acht stond er al zo'n lange rij dat we daar maar niet meer aan zijn begonnen:
Osaka City brandweer:
Op weg naar het Osaka Museum of History:
Het museum zelf is niet heel bijzonder, maar vanaf de 10e verdieping heb je mooi uitzicht op Osaka Castle:
Dus dat was de paar euro entreegeld wel waard. Verder hadden ze weinig bijzonders, of je moet van oude maskers houden:
Na de regen van gisteren was het vandaag weer een heel eind opgeklaard, dus zijn we 's middags naar Kyoto gegaan. Strak blauwe lucht, maar nog wel frisjes:
Kiyomizu-dera, waar het altijd druk is, zelfs zonder kersenbloesems:
Een oud huisje in een van de zijstraatjes in het tempelgebied:
Starbucks heeft hier een filiaal in een oud pand gevestigd. Binnen heb je verschillende kleine kamertjes in oude stijl. Sommige met tatamimatjes, maar ook een paar met normale stoelen en banken:
In het Giondistrict was een tentoonstelling van Yayoi Kusama te zien. Omdat we daar vorig jaar in Tokyo al geweest waren zijn we nu alleen even bij de buitenkant gaan kijken:
Op weg terug naar de hoofdstraat zagen we opeens allemaal oude mannetjes met enorme telelenzen staan. Nieuwsgierig als ik ben, ben ik er maar bij gaan staan. Een van de Japanners wist me te vertellen dat het Maiko Debut Day was.
Er waren twee Maiko's die door de buurt werden rondgeleid en bij alle theehuizen naar binnen gingen om te worden voorgesteld.
Na een paar minuten kwamen ze weer naar buiten en dan ging de hele stoet door naar de volgende stop:
Eerstejaars Maiko's hebben een wit geschilderde bovenlip:
Na ruim een half uur achter de maiko's aangelopen te hebben hielden we het maar voor gezien en zijn we teruggegaan naar Osaka.
's avonds zijn we Kushikatsu gaan eten. Je kunt hier kiezen uit een groot aantal ingrediënten die ze voor je aan een stokje rijgen en frituren. Kwarteleieren, knakworst, gehaktballen:
En als bijgerecht een eitje, dat net zo smaakte als dat het eruitzag. Niet heel lekker:
De laatste dag in Osaka alweer.
We zijn rond de middag naar Nippombashi gegaan, waar het jaarlijkse Street Festa werd gehouden:
Het is een van de grootste cosplay-evenementen van Japan...
... waar meer dan 200.000 man op af komt. Bijna letterlijk alleen maar mannen trouwens:
Ook als band kun je verkleed je gang gaan:
Om 12:15 was er een optocht:
De deelnemers betalen 12,50 om mee te mogen lopen en ik geloof dat er een prijs aan verbonden is:
Beste cosplayer ofzo, of beste Spiderman:
Verder nog veel meisjes, met ladingen rap fotograferende Japanse mannen eromheen...
... en een Nederlander natuurlijk ^_^
Er waren er ook veel verkleed als militair, of politieagent. Of, als schoonmaaksquad:
De toren van Shinsakai:
Bizar om te zien hoe schoon de metro hier is. De banken waren van velours, maar brandschoon:
Op Osaka Station stond groot aangeplakt dat er op de 5e verdieping een voorjaarstuin zou zijn. Dat viel nogal tegen:
's avonds hebben we Tonkatsu gegeten:
Vanochtend zijn we van Osaka naar Nagoya gereisd. Een ritje van 50 minuten met de Nozomi Shinkansen. Voordat we instapten een bentobank gehaald bij een van de vele winkeltjes op het station:
Een nieuw model gezinsauto. Lijkt mij allemaal vrij krap, maar schijnbaar past het:
Om 10:40 stipt vertrok de trein:
In Nagoya zijn we naar Gram Pancakes gegaan. Bij deze toko serveren ze 3x per dag 20 van hun premium pancakes. Je moet dus op tijd zijn om ze te 'mogen' proeven:
Wij stonden om 17:00 voor de deur en dachten te kunnen reserveren, maar dat bleek niet de bedoeling: je moest blijven wachten tot 18:00...
Uiteindelijk een uur zitten wachten op 5 minuten pancakes eten, maar het moet gezegd worden: ze waren best lekker:
Vanochtend hadden we een rondleiding bij de Toyotafabriek in Toyota gereserveerd:
In de ontvangsthal was een klein museum waar ze wat auto's hadden staan, onder andere van Toyota Gazoo Racing:
Een robotarm, zoals ze in de fabriek gebruiken:
De i-unit, een Toyota Conceptauto uit 2005:
Het idee was dat het voertuig zowel op de stoep als op de weg kon worden gebruikt. Maar 13 jaar later zie je ze nog steeds nergens rijden, dus een succes is het niet geworden:
Op de tour door de fabriek mocht je geen foto's maken, dus maar eentje van internet. Wel cool om te zien dat 90% van het werk geautomatiseerd is. In een gemiddelde Toyota zitten 30.000 onderdelen. De mensen die in de fabriek werken wisselen een paar keer per dag van afdeling, zodat ze niet de hele tijd hetzelfde werk zitten te doen. Het werk dat ze doen, doen ze trouwens belachelijk snel. Niet te geloven wat een tempo er in die lopende band zit. En als jij stilstaat, dan staat de hele lijn stil. Dus de druk ligt fink hoog!
Toyoda Kiichiro, de oprichter van Toyota:
Als je graaft, doe het dan goed:
Tegels in Nagoya. Ik gok dat je er een richting in moet kunnen zien:
's avonds zijn we bij Atsuta Hōraiken een specialiteit uit Nagoya gaan eten. Hitsumabushi is Japanse aal, geserveerd met rijst en bouillon. Je verdeelt het portie in 4 delen:
En dan is het genieten. Tenminste, van de eerste twee varianten. De derde, waarbij je er bouillon overheen gooit en het een drassige bende wordt was minder te eten:
Pokemon Center Nagoya zat in hetzelfde gebouw:
De Japanse paraplu-inpakmachine. Voor als het regent en je een winkel in moet: even een plastic zak eromheen, zodat je niet de hele toko nat lekt:
Een hele dag vol motregen vandaag. Maar gelukkig kan je hier als je wilt de hele dag overdekt rondlopen. 100 meter vanaf het hotel konden we de overdekte mall in. Geen idee wat je hiermee moet, maar OK, gedroogde schildpadden:
Soms word je in Nagoya gek van alle borden. North Wicket, South Wicket, ladingen borden bij de metro:
JR Central Towers, een van de hogere gebouwen in Nagoya:
De Osu Kannon Temple, heerlijk in de regen, bij een graad of 8:
Zelfs de duiven vonden het allemaal wel best met die regen en vlogen niet meer weg voor je:
Maar gelukkig was de redding nabij; Osu Kannon Shopping District. Een paar kilometer aan overdekte winkelstraten:
Pannenkoeken met aardbeien, bij Hoshino Coffee. En een warme chocolademelk. Alleen begrepen ze dat laatste dan weer niet. Dus dat werd een chocomel met ijklontjes erin.
's avonds zijn we naar het reuzenrad bij Sakae gegaan: 42 meter hoog, met 28 gondolas eraan. Voor 500 yen mag je een rondje van een kwartier maken:
Er is niet heel veel te zien, omdat het eigenlijk niet hoog genoeg is:
's avonds zijn we bij Komeda's Coffee gaan eten. Deze keten is in 1968 in Nagoya begonnen en heeft inmiddels meer dan 500 vestigingen door heel Japan heen:
Morgen vertrekken we naar Tokyo, waar het vandaag nog sneeuwde. Maar als het goed is wordt het de komende week lekker weer daar!
Vandaag zijn we naar Tokyo gegaan. Met de Shinkansen van 10:02 duurde dat net geen twee uur. Volgens Google Maps zou je er met de auto 9 uur over doen (files):
Rare ontbijtdeals hebben ze hier. Brood & bier:
In Tokyo mochten we de kamer nog niet op, omdat het nog geen 15:00 was (vrijwel standaard in Japan). Dus zijn we naar Roppongi gegaan, waar in de Kaikai Kiki Gallery een tentoonstelling van Virgil Abloh was:
Virgil was de Art Director van het Watch The Throne album van Kanye West & Jay-Z en heeft een eigen kledinglijn, Off White:
De afgelopen maanden heeft hij in samenwerking met Nike 10 klassieke Nike's opnieuw ontworpen. De Jordan 1:
Onderweg liepen we langs een bouwplaats. Ze hebben hier decibelmeters aan de randen hangen, zodat je kunt zien dat ze binnen de geluidsnormen blijven:
Van Roppongi zijn we naar Akihabara gegaan.
Inmiddels begint het weer hier beter te worden:
's avonds naar The Smile in Lumine, voor een BBQ Burger in een Amerikaans hamburgerrestaurant. Of, zoals ze het zelf noemen, "Experience the Real USA":
Voor de deur van Lumine staat Bear's Sugar Shack, waar ze poffertjes verkopen:
De matcha- en aardbeienvariant:
Just want a place on the street
where anyone will be able to stop by casually.
BEAR'S SUGAR SHACK's small pancakes were born with lots of wishes.
Zo, mooi een dagje relaxen in Tokyo...
Vanochtend bij een supermarkt in de buurt wezen kijken. Ze hebben hier soms vage dingen in de schappen liggen. Aardbeien met een Licca pop op de verpakking:
De eerste bomen staan alweer in bloei. Als het goed is, is het over een dag of 3 hoogseizoen, qua bloesemkijken in Tokyo:
Tussen de middag hebben we met Momoko geluncht bij een curryrestaurant. Daarna zijn we naar Junie Moon gegaan:
Een fotospot in Junie Moon:
Tussendoortje, banana cake. Met chocoladesaus. Ze zijn hier wel van de luchtige cakejes. Wel lekker, maar een kwartier later heb je weer honger:
Iemand had z'n hond bij een winkel geparkeerd:
's avonds zijn we nog even naar Shibuya gegaan:
En sushi gaan eten:
Knabbel en Babbel:
Vanochtend zijn we naar Ginza geweest. Een wijk vol winkels, met en een flagshipstore van Sony waar ze voor het eerst sinds 2006 weer een nieuw model Aibo hadden geïntroduceerd:
Het K. Hattori Building uit 1932:
Cupido in Ginza:
Sanrio World Ginza, twee verdiepingen vol Sanrio spul:
Leuke bordjes bij de WC's hier voor Chinezen, die schijnbaar denken dat ze op de bril moeten gaan staan:
Macaron-frambozenijsjes:
De Licca Smallshop:
Ze waren hier op straat met een Lamborghini op en neer aan het rijden:
Bij Takashimaya Nihombashi is een week geleden een nieuwe Pokemoncenter geopend. De grootste van Japan:
Bloesems in een straatje op weg naar Tokyo Station:
Shinjuku Station:
's avonds, bij Shake Shack, een Amerikaanse burgertoko in Shinjuku:
Lampionnen bij Nakano Broadway:
Vanochtend zijn we naar Odaiba gegaan. De winkels zijn daar op zondag om 10:00 open, dus dan heb je wat te doen in de ochtend. En ze hebben er een nieuwe Gundam staan:
Er staat ook een kleinere versie van het vrijheidsbeeld (12m hoog), met de Rainbow Bridge op de achtergrond:
's middags zijn we naar Roppongi gelopen...
... om de Formule 1 race te kijken in een sportsbar, met een stuk of 50 andere internationale F1 fans:
De Tokyo Tower:
's avonds hebben bij hier om de hoek Kushi Katsu Tanaka gegeten:
En een bordje Walvisvlees, wat verrassend lekker smaakte:
Het NTT Docomo Yoyogi Building in Shinjuku:
Bij Atmos stond een hele rij mensen buiten:
Ze bleken hier vandaag de Animal Pack te releasen die in Nederland een week terug al in de verkoop gingen:
Bij Tokyo Hands werd ik aangesproken door een Engelssprekende Japanner. Of ik misschien even mee kon lopen naar de kassa. Hij had net een Omoshiroi Block gekocht, maar wilde er nog 1. Schijnbaar mocht je er maar 1 per persoon kopen. Op zich wel een geinig ding: een notitieblok waar als je de blaadjes eenmaal op hebt, een 3D afbeelding van Kyoto overblijft:
De prijs was minder: bijna 100 euro. Op eBay gaan ze voor het dubbele, dus dat zal de reden zijn geweest dat hij er twee wilde.
Vanochtend zijn we naar Shinjuku Gyoen gegaan; het park op een paar minuten van het hotel. Vandaag was het een graad of 20, dus er waren een hoop mensen op de been in het park:
Nog niet alle bomen staan in bloei, maar er zijn er genoeg om foto's van te kunnen maken:
Pink Lemonade Tea:
Van Shinjuku zijn we naar Harajuku gewandeld. Een beetje door de woonwijken heen, waar soms mooie auto's staan. Ferrari Testarossa:
De Aoyama St. Grace Cathedral bij Omotesando, waar een bruiloft aan de gang was:
Alfred Tea Room, overgewaaid uit Los Angeles:
Takeshita Dori, in Harajuku. Afgeladen met mensen:
Het oude station van Harajuku, uit 1906:
's middags zijn we naar Meguro gegaan. Je kunt hier een stukje langs de rivier lopen, waar het vol staat met kersenbloesems:
's avonds wilden we okonomiyaki gaan eten bij Yodobashi in Kichijojo, maar daar bleek de hele restaurantafdeling verdwenen te zijn. Via Google maps vonden we een lokaal tentje, een kilometer verderop. Op zich goed, alleen geen Engelse kaart. Gelukkig kon een van de medewerkers een beetje Engels, omdat hij twee jaar in Toronto gewoond had. Het voorafje, kimchi:
Okonomiyaki, toch wat anders klaargemaakt dan ze normaal gesproken doen:
En dit is monjayaki, vergelijkbaar met okonomiyaki, maar meer vloeibaar. Je eet het met een klein spateltje rechtstreeks van de grilplaat af. Op een gegeven moment zat er een lading vastgebakken aan de plaat en toen zei de Japanner naast ons dat dat juist het lekkerste deel was: flink krabben en opeten dus!
Links en rechts van ons zaten ze vage deegdingen te bakken. Dus maar gevraagd wat dat was en toen kregen we twee stukken om te proeven. Het bleek Mentaiko te zijn: een Koreaans gerecht met gekruide viskuit in een deeglaagje:
De Japanse menukaart:
En een toetje van Cinnabon: een Sakura Minibon:
Vanochtend zijn we naar Chigasaki gegaan. Een stad op 50 kilometer van Tokyo, met 230.000 inwoners. Ik had via Instagram een Japanse leren kennen die mini Michael Jackson figuren maakte. Gevraagd of we niet een keer konden afspreken als we in Japan waren en dat vond ze best.
Noriko haalde ons op van het station en een kwartiertje later stonden we in de huiskamer.
Ze hadden een rijstvogel als huisdier. Een mooi tam beest, met de naam Sakura. Die de nori van je bord at:
Ze was pas 3 jaar 'fan' van Michael Jackson en besloot om poppen te maken omdat ze hem nooit meer live zou kunnen zien:
De lunch, gebakken tofu en aubergine. Met aardbeien:
Ze had alle kleertjes ook zelf gemaakt:
Valeri heeft d'r nog een korte cursus gegeven hoe ze zakken in een bomberjack eenvoudiger kon maken. Gelukkig praatte ze een aardig woordje Engels, dus dat ging vrij makkelijk.
We wilden 's middags nog naar Kamakura, dus rond een uur of twee zijn we afgezet bij het station.
Een half uurtje later stonden we in Kamakura en hebben we op de fiets het dorp verkend. De eerste stop was Hasedera Temple.
De tempel is op een heuvel gebouwd. De weg naar boven loopt via verschillende bijgebouwen en mooie tuinen:
Rondom de tempel staan een aantal beelden van oude strijders:
De tempel bovenop de berg. Het was gelukkig bewolkt vandaag, dus niet zo warm:
Een zen tuin bij de tempel:
Vanaf Hasedera zijn we naar de Great Buddha gefietst.
Deze 12 meter hoge buddha is de op een na grootste van Japan: in Nara staat een grotere.
De volgende stop was Zeniarai Benzaiten Ugafuku Shrine.
Deze kleine tempel ligt in de heuvels van Kamakura.
Het trekt veel bezoekers, want volgens de legende wordt geld dat je wast in het water van de bron hier vermenigvuldigd. Die kans konden we natuurlijk niet voorbij laten gaan!
Onderweg naar het station, bij een winkeltje voor de deur:
In het centrum van Kamakura staat de Tsurugaoka Hachiman-gū Shrine. De stad is eigenlijk om dit complex heen gebouwd.
De tempel is opgericht in 1063.
Door de stad heen is een lange straat die naar de tempel toe loopt:
Vandaag zijn we naar Kawagoe geweest. Een stadje op 45 minuten van Tokyo. Nou ja, stadje: er wonen 350.000 mensen.
Kawagoe staat bekend als "Little Edo", door de vele oude huisjes die ze hebben staan die doen denken aan de Edo Period (1603-1867). In de Edo Periode was Kawagoe een bevoorradingsstad voor Tokyo.
De oude klokkentoren, uit 1894:
Honmaru Goten, het middelste gebouw, dat is overgebleven van Kawagoe Castle:
De zen tuin:
Het kasteel is gebouwd in 1457. Het huidige gebouw is in 1848 aan het kasteel toegevoegd:
Verderop in het dorp ligt de Kitain Tempel:
In 1638 is het grootste deel verloren gegaan in een brand, maar sindsdien is het meeste herbouwd:
Een temizuya, om je handen en mond te wassen:
Mooie glimmende hijskranen hebben ze hier:
's avonds zijn we naar Chidorigafuchi gegaan, om verlichte kersenbloesems te bekijken:
Samen met ruim 100.000 andere mensen. Het is net alsof je bij de uitgang van een concert rondloopt; lange rijen vol schuifelende mensen die dezelfde kant op willen. In een week tijd komen er hier meer dan een miljoen mensen de 700 meter langs de rivier lopen:
Je kan een bootje huren, tenminste, als je een paar uur in de rij wilt staan:
En voor een foto met de Tokyo Tower op de achtergrond moest je een half uur wachten. Tussen twee mannetjes die met megafoons de mensen vertelden dat hun 2 minuten fototijd erop zaten. Maar dan heb je ook wat:
De laatste dag alweer. Een ochtendje in Ueno, waar pas een babypanda geboren was. En dat vieren ze:
Half Japan wil nu naar de dierentuin, dus dat slaan we over. Dan maar naar het park, waar de rest van de mensen loopt:
Een standbeeld van Saigo Takamori, een van de invloedrijkste samurai van Japan (1828-1877):
De drukte in Ameyoko Shopping Street in Ueno:
Lunch bij Mos Burger in Shinjuku:
Waar we 's middags nog wat laatste inkopen hebben gedaan. Het is hier inmiddels flink warm. Een graad of 25:
's avonds nog een rondje in Akihabara gelopen:
Een laatste keer okonomiyaki eten...
... en dan morgen om tien voor zeven met de trein naar het vliegveld.
